Θέλει η ΠΕΟΦ να κρυφτεί και το παρελθόν δεν την αφήνει… Ούτε και το παρόν!

του Άλκη Συλικιώτη

Γέλασα πραγματικά με την ψυχή μου διαβάζοντας την ανακοίνωση της ΠΕΟΦ (18/4/2016). Πραγματικά είναι άξιο απορίας το πώς σκέφτονται και αντιλαμβάνονται κάποια πράγματα εκεί στην ΠΕΟΦ. Μάλλον είναι πολλά τα ψυχολογικά που κληρονόμησαν από την ιστορία τους.

 

Πρώτον: Θίχτηκαν λοιπόν γιατί τους είπαμε φασίστες και απόγονους του φιλοχουντικού ΕΔΗΚ-ΑΛΛΑΓΗ και της ΕΟΚΑ Β’. Καταρχήν τα “αυτόνομα” φιλαράκια μας ιδρύθηκαν το 1978 ως η φοιτητική παράταξη του ΔΗΣΥ και συνέχισαν ως τέτοια μέχρι τη διάσπαση το 1981 και την ίδρυση της Πρωτοπορίας, η οποία ιδρύθηκε μετά από διαφωνίες για το αν η ΠΕΟΦ έπρεπε να ακολουθήσει τη γραμμή του Συναγερμού για υποστήριξη των Συμφωνιών ‘77 και ‘79. Η «αυτόνομη» λοιπόν ιστορία της ΠΕΟΦ ξεκινά το 1981 και όχι το 1978. Συνέχισαν φυσικά να διατηρούν τη Συναγερμική τους συνείδηση και στήριζαν σχεδόν ανελλιπώς το Συναγερμό και τους υποψήφιούς του σε όλες τις εκλογικές διαδικασίες.

 

Το ότι είναι συνέχεια του ΕΔΗΚ-ΑΛΛΑΓΗ δεν το «φκάλαμε που το νου μας» όπως αφήνεται να νοηθεί από τους γνωστούς γκεμπελίσκους της ΠΕΟΦ. Οι ίδιοι το παραδέχονταν μέσα από τα έντυπα και τους οδηγούς σπουδών που εξέδιδαν κατά καιρούς. Φυσικά τα παιδιά δεν είναι πολιτικό-ιδεολογικοί συνεχιστές της ΕΟΚΑ Β’, απλά έτσι για το «χάζι» σχεδόν κάθε χρόνο λερώνουν το οίκημα μας γράφοντας ΕΟΚΑ Β’, Γρίβας, Κύπρος Γη Ελληνική κλπ.

 

Δεύτερο: Δεν υπάρχει ΠΟΥΘΕΝΑ στις συμφωνίες Χριστόφια-Ταλάτ αναφορά σε χωριστές πλειοψηφίες. Αντίθετα, υπάρχει δέσμευση για σεβασμό των τεσσάρων βασικών ελευθεριών και ότι οι πρόσφυγες θα έχουν τον πρώτο λόγο για τις περιουσίες τους. Η στάθμιση ήταν πακέτο με τη διασταυρούμενη ψήφο ΜΟΝΟ στην εκλογή του Τ/κ προέδρου, κάτι που η Τ/κ ηγεσία αρνήθηκε. Η δικοινοτικότητα του κράτους και η συνεπακόλουθη πολιτική ισότητα υπάρχουν από το 1960. Τις Συμφωνίες Ζυρίχης-Λονδίνου δεν τις έφερε η Αριστερά, αλλά ο αποτυχημένος αγώνας της ΕΟΚΑ. Επίσης, μπορείτε να διαβάσετε στα απομνημονεύματα του Γρίβα για το ποιον στήριζε ο ίδιος το 1959: τον υπέρ των Συμφωνιών Μακάριο ή τον εναντίον των Συμφωνιών Ιωάννη Κληρίδη. Πάντως όχι τον Ιωάννη Κληρίδη. Γι’ αυτό τα παραμύθια όχι σε μας αλλά εκεί που τα πιστεύουν από αμάθεια, ημιμάθεια ή εθνικισμό…

 

Τρίτο: Το ΑΚΕΛ πότε είπε ότι δεν ήταν υπέρ της Ένωσης πριν το 1960;;; Λογικά οι ΠΕΟΦίτες δεν διάβασαν ποτέ βιβλία που εξέδωσε το ΑΚΕΛ ή στελέχη του ΑΚΕΛ και αναφέρονται σε αυτή την περίοδο. Το ότι το ΑΚΕΛ ήταν κάποτε υπέρ της Ένωσης σημαίνει πρέπει να είναι και τώρα;; Ως γνωστοί φασίστες ξεχνάτε ένα απλό διαλεκτικό χαρακτηριστικό: ότι “τα πάντα ρεί” όπως έγραψε και ο Ηράκλειτος δηλ. τα πάντα αλλάζουν, πόσο μάλλον όταν μιλούμε για ιστορικές και πολιτικές συνθήκες. Το σύνθημα της Ένωσης δεν μπορεί να έχει το ίδιο περιεχόμενο σε μια αποικία με αυτό που έχει σε ένα ανεξάρτητο διεθνώς αναγνωρισμένο δικοινοτικό ενιαίο κράτος και σε ένα κράτος μισό, που ξεκαθαρίστηκε και διαιρέθηκε εθνικά με τη βία (στο οποίο συνέβαλε και η ενωτική ρητορεία). Άρα, ναι, η ένωση από το 1960 μέχρι σήμερα δεν είναι μόνο ανέφικτη, αλλά και επικίνδυνη και αποτελεί όπλο στα χέρια του σωβινισμού. Κι αυτό αποδείχτηκε πέραν πάσης αμφιβολίας το 1974.

 

Αξιοσημείωτο στο μεταξύ και το γεγονός ότι όταν το ΑΚΕΛ ήταν συνεπές στον αγώνα για Ένωση οι “εθνικόφρονες” άλλαζαν στάση ανάλογα με το πως βόλευε αυτούς και τους Άγγλους αποικιοκράτες (“προτιμούμε εκατό χρόνια αποικία των Άγγλων παρά ένωση με κομμουνιστική Ελλάδα” έλεγαν οι ηγέτες της Εθναρχίας και της Δεξιάς το 1947-1948).

 

Ατυχέστατο το παράδειγμα με το ΚΚΕ και τη στάση του το 1957. Το ίδιο το ΚΚΕ κάνει αυτοκριτική εκτίμηση της στάσης του στο “Ιστορικό δοκίμιο του ΚΚΕ, Τόμος Β” όπου επαινεί τη στάση του ΑΚΕΛ να μην πάρει όπλα και να συνεργαστεί με την ΕΟΚΑ, καθώς η τελευταία δεν είχε καμία σχέση με τα αντιαποικιακά κινήματα της εποχής που ήταν εκτός από εθνικοαπελευθερωτικά, δημοκρατικά και προοδευτικά. Αντίθετα η ΕΟΚΑ ιδρύθηκε σε αντικομμουνιστική βαση (για να μην παρεξηγηθούμε, κατακρίνοντας τις πολιτικές και στρατιωτικές πρακτικές της ΕΟΚΑ δεν σημαίνει ότι δεν αναγνωρίζουμε τις αγνές προθέσεις μελών της ΕΟΚΑ που με αυτοθυσία απέδειξαν την αγάπη τους για την πατρίδα).

 

Τέταρτο: Ξεκάθαρα εναντίον της αποστρατικοποίησης η ΠΕΟΦ! Ναι, θέλουμε εγγυήσεις της Ελλάδας και ελληνικό στρατό (δεν το γράψατε στην ανακοίνωση αλλά αυτή είναι η θέση σας, ας μην κρυβόμαστε). Δηλαδή να δώσουμε πάτημα της Τουρκίας να αξιώνει εγγυήσεις και στρατό επ’ άπειρον με τη δική μας αξίωση για εγγυήσεις της Ελλάδας και ελληνικό στρατό; Όταν η λογική πάει περίπατο και το συναίσθημα δίνει και παίρνει, συγνώμη, αλλά αυτό είναι το άκρον άωτο του φασισμού. Και επειδή κάτι έπιασε το μάτι μου για αυτοάμυνα. Η αυτοάμυνα είναι δικαίωμα κάθε κράτους και ακόμη περισσότερο ενός κράτους κυρίαρχου, ανεξάρτητου, χωρίς εγγυητές και προστάτες και χωρίς ξένους στρατούς. Άνθρωποι που δεν αναγνωρίζουν τα πιο πάνω δεν έχουν κανένα δικαίωμα να μιλούν για το δικαίωμα ενός κράτους στη αυτοάμυνα. Και επί της ευκαιρίας: Τελικά αναγνωρίζετε το ανεξάρτητο και κυρίαρχο Κυπριακό κράτος ναι ή όχι; Η εύλογη απορία μας, γιατί λογικά ακόμα και οι τοίχοι του ρετιρέ σας έχουν συγχυστεί.

Υ.Γ. Τα περί παιδομαζώματος είναι ανάξια σχολιασμού, μιας και η ΠΕΟΦ δεν φαίνεται να επιδεικνύει  την ίδια «ευαισθησία» για τα προσκοπεία και τα κατηχητικά. Οπόταν, μόνη απάντηση, ο αγώνας μας για δημοκρατία, επανένωση του τόπου μας, ειρήνη και αλληλεγγύη των λαών. Τις αξίες δηλαδή που μάθαμε στην ΕΔΟΝ.