Ο Τεύκρος Ανθίας γεννήθηκε ως Ανδρέας Παύλου στις 3 Απρίλη του 1903, στο χωριό Κοντέα της επαρχίας Αμμοχώστου. Ο πατέρας του ήταν γεωργός. Ο Ανθίας ήταν “ποιηταρούδιν νηστικό, παιδί της αλητείας”, όπως ο ίδιος έλεγε.

Τα έργα του αποτελούν καταδίκη μιας εποχής όπου κυριαρχεί το κέρδος, ο πόλεμος, η εκμετάλλευση, η κοινωνική ανισότητα και η υποκρισία. Το 1931 εκδίδει τη «Δευτέρα Παρουσία», που έγινε αφορμή να αφοριστεί από την Εκκλησία. Οι «ήρωες» του είναι άνθρωποι εκμεταλλευόμενοι, οργισμένοι, επαναστατημένοι και μέσω αυτών κατηγορεί ο ποιητής το Θεό ως προσωποποίηση του κακού, της καταπίεσης και της αδικίας. Ένα έργο κοινωνικό και φιλοσοφικό, που παρουσιάζει όλους τους καταπιεσμένους της Γης.

Το έργο του αναγνωρίζεται ως έργο παγκόσμιας εμβέλειας με πολλές αναφορές και μεταφράσεις στη διεθνή βιβλιογραφία αλλά και ως έργο με πολύ μεγάλο ακαδημαϊκό ενδιαφέρον. Αυτό γιατί όπως έγραφε ο Τεύκρος Ανθίας «στον πυρήνα του  βρίσκεται, η ομορφιά, το ήθος και η ανθρωπιά».

Ο Τεύκρος Ανθίας έγραψε, μεταξύ άλλων, τον ύμνο του ΑΚΕΛ, της ΑΟΝ-ΕΔΟΝ και της ΠΕΟ.

Το φλέγον θέμα της  ειρήνης ήταν πάντα στις προτεραιότητες του και διαπερνούσε όλο το έργο του. Πολύ σημαντική ήταν και η ευρύτερη κοινωνική, πολιτική και πολιτιστική δραστηριότητα τους αφού ίδρυσε και διεύθυνε σχολεία, περιοδικά, εφημερίδες, θεατρικά σχήματα, πολιτιστικούς φορείς.

Πεθαίνει από καρδιακή προσβολή στις 8 Νοεμβρίου 1968 και κηδεύεται στο χωριό του Κοντέα, όπως επιθυμούσε.

Λέγεται πως ο Ανθίας κατατάσσεται με ποιητές σαν τον Μπρεχτ, που βλέπουν τη δημιουργία τους σαν “όπλο” για προσφορά στον αγώνα. Ο Ανθίας ήταν πρωτοπόρος στη μορφή που διάλεξε. Ηταν πρωτοπόρο πνεύμα και πνευματικά και επαναστατικά. Δε φοβόταν την πάλη με τα καθιερωμένα, δε φοβόταν τη φτώχεια. Ηταν αφοσιωμένος πάντοτε στο καλύτερο αύριο. Αγαπούσε την οικογένειά του, τους φίλους του, την τέχνη, τον αγώνα. Ήταν διανοούμενος, αλλά άνθρωπος του λαού. Γι’ αυτό και η ποίησή του απευθύνεται και στον απλό αγρότη και στον διανοούμενο. Ως νέα γενιά έχουμε χρέος να εμπνεόμαστε από τα ποιήματα του Τεύκρου Ανθία για να χτίσουμε μια Κύπρο ευτυχισμένη δυνατή σαν τα βουνά μας λεύτερη σαν τα πουλιά μας.

Ο ύμνος της ΕΔΟΝ
ΕΔΟΝίτες στον αγώνα πρωτοπόροι
Κι ΕΔΟΝίτισσες μ’ ολόφωτη ψυχή
Η πατρίδα σας προστάζει: ΠΡΟΣΟΧΗ
ΛΕΥΤΕΡΙΑ! Αντιλαλούν κάμποι και όρη

Γεννημένοι μες τις μαύρες αλυσίδες
Μιας σκλαβιάς και μιας ζωής τυραγνισμένης
Αγκαλιάσαμε το φως της οικουμένης
Που στους σκλάβους προμηνά χαρές και ελπίδες

Βροντερή, ακαταμάχητη, βαριά,
Απ’ τον Όλυμπο της Κύπρου κατεβαίνει
Η φωνή που διατάζει: ΛΕΥΤΕΡΙΑ!
Της ΕΔΟΝ η προσταγή η θεριεμένη

Με το μέτωπο ψηλά, σαν τα βουνά μας
Που τα ζώνουνε βροντές κι αστροπελέκια,
Νέοι, νέες, εμπρός με το τραγούδι
Εμπρός να χτίσουμε μια Κύπρο ευτυχισμένη
Δυνατή σαν τα βουνά μας
Λεύτερη σαν τα πουλιά μας

Βροντερή, ακαταμάχητη, βαριά,
Απ’ τον Όλυμπο της Κύπρου κατεβαίνει
Η φωνή που διατάζει: ΛΕΥΤΕΡΙΑ!
Της ΕΔΟΝ η προσταγή η θεριεμένη

Μορφωτικό Γραφείο
8/11/2020