Στις 13 Αυγούστου 1926 γεννιέται στο Μπιράν της επαρχίας Οριεντέ ο Κουβανός επαναστάτης Φιντέλ Κάστρο, ο οποίος αποτελεί μια από τις σημαντικότερες μορφές του Παγκόσμιου Κομμουνιστικού Κινήματος του 20ου αιώνα.
Ο Φιντέλ σπούδασε Νομική στη σχολή του πανεπιστημίου της Αβάνα όπου το 1950 θα πάρει το διδακτορικό του δίπλωμα στο Αστικό δίκαιο και το πτυχίο του στο Διπλωματικό και προξενικό δίκαιο. Έπειτα θα ασκήσει το επάγγελμα του δικηγόρου για 2 χρόνια.
Το 1952 ο Φουλχένσιο Μπατίστα εκτελεί στρατιωτικό πραξικόπημα, με την υποστήριξη των Η.Π.Α και καταλύει έτσι την δημοκρατία στην Κούβα. Ο Φιντέλ τότε αποφασίζει να προβάλει ένοπλη αντίσταση στην δικτατορία. Στις 26 του Ιούλη το 1953 επιτίθενται μαζί με τους αντάρτες του σε στρατώνα της Μονκάδα. Το κίνημα αποτυγχάνει και ο Κάστρο συλλαμβάνεται και καταδικάζεται σε φυλάκιση 15 ετών στο νησί των Πεύκων στον Ειρηνικό ωκεανό. Αν και το κίνημα είχε αποτύχει, για τον Κουβανικό λαό έγινε σύμβολο του αγώνα κατά τις δικτατορίας. Ο Κάστρο περνάει τον χρόνο του στην φυλακή μελετώντας συγγράμματα του Μαρξ, του Λένιν, του Μαρτί, του Σαίξπηρ, του Φρόιντ και Ντοστογιέφσκι και αποφυλακίζεται τελικά μετά από 22 μήνες φυλάκιση με αμνηστία.
Στις 15 Μαΐου 1955 αποφυλακίζεται έπειτα από λαϊκή απαίτηση, αναχωρεί για το Μεξικό όπου και θα γνωρίσει τον Αργεντινό επαναστάτη Ερνέστο Τσε Γκεβάρα. Ο Τσε χαρακτηρίζει την γνωριμία του με τον Κάστρο ως πολιτικό γεγονός θαυμάζοντας την οξυδέρκεια και την τόλμη του.
Στο Μεξικό οργανώνεται η ένοπλη αντίσταση της ομάδας «Μ-26-7» (Μονκάδα – 26 Ιουλίου) η οποία στις 2 Δεκεμβρίου 1956 επιβιβάζεται στο γιοτ «Γκράνμα» με προορισμό την Κούβα και σκοπό την πτώση της δικτατορίας. Οι αντάρτες φτάνουν στα βουνά της Σιέρα Μαέστρα και αρχίζουν να οργανώνουν το αντάρτικο. Μετά από 2 χρόνια μαχών καταφέρνουν τον τελικό τους στόχος. Την 1η Ιανουαρίου 1959 ανατρέπεται το δικτατορικό καθεστώς, η Κούβα είναι πια ελεύθερη. Ο Κάστρο τυγχάνει θερμής υποδοχής από τον Κουβανικό λαό που βρίσκει στο πρόσωπό του την λύτρωση του από το τυραννικό καθεστώς και αναλαμβάνει καθήκοντα πρωθυπουργού.
Ένα από τα πρώτα μέτρα που έλαβε ο Κάστρο ήταν η εθνικοποίηση μεγάλων αγροτικών εκτάσεων και των Αμερικανικών επιχειρήσεων με τις ΗΠΑ να αντιδρούν. Οι Αμερικανοί που άλλοτε έλεγχαν το νησί μέσω του δικτάτορα Μπατίστα επιβάλλουν το 1960 οικονομικό εμπάργκο στην Κούβα και ένα χρόνο μετά διακόπτουν τις διπλωματικές τους σχέσεις με το νησί. Ο Φιντέλ γίνεται στόχος της Ουάσιγκτον. 17 Απριλίου 1961 γίνεται απόβαση πρακτόρων της CIA στον Κόλπο των Χοίρων η οποία καταλήγει σε φιάσκο και αποδεικνύει την χαρισματικότατα και ικανότητα του κάστρο ως πολιτικός ηγέτης,.
Την Πρωτομαγιά του 1961 ο Κάστρο διακηρύσσει ότι η Κούβα είναι πλέον σοσιαλιστική χώρα με μοναδικό νόμιμο πολιτικό σχηματισμό το Κομμουνιστικό Κόμμα Κούβας στο οποίο εκλέγεται γενικός γραμματέας το 1965. Με την οξυδέρκεια και την αφοσίωσή του στα ανθρώπινα ιδανικά επιλέγει τις σωστές πολιτικές εφαρμογές που επιτυγχάνουν την άνοδο του βιοτικού επιπέδου του Κουβανικού λαού. Στον τομέα της υγείας κατέστησε δικαιότερη τη δυνατότητα πρόσβασης των κατοίκων στις υπηρεσίες υγείας και έκανε ανακατανομή πλούτου και εσόδων. Φρόντισε ιδιαίτερα την παιδεία όπου αύξησε σημαντικά τις ευκαιρίες για μόρφωση και εκπαιδευτικά ιδρύματα. Η παιδεία σε όλες τις βαθμίδες της και οι υγειονομικές υπηρεσίες παρέχονταν δωρεάν.
Ο Φιντέλ Κάστρο υπήρξε ένας άνθρωπος που αγωνίστηκε για την δικαίωση και λύτρωση του Κουβανικού λαού και έμεινε πιστός υπερασπιστής των ανθρωπίνων ιδανικών, του Σοσιαλισμού – Κομμουνισμού, μέχρι το τέλος της ζωής του. Στο πέρασμά του σημάδεψε ανεξίτηλα την ιστορία και θα παραμείνει πάντα σύμβολο αγώνα και δικαίωσης, αποτελώντας παράδειγμα για τους αγώνες της νέας γενιάς. Για δεκαετίες, από τη θέση του Προέδρου της Κούβας και ως επικεφαλής του ΚΚ Κούβας, καθοδήγησε την πάλη του κουβανικού λαού για την οικοδόμηση του σοσιαλισμού, σε δύσκολες συνθήκες ιμπεριαλιστικής περικύκλωσης και ιδιαίτερα μετά τις αντεπαναστατικές ανατροπές στη Σοβιετική Ενωση και τις άλλες σοσιαλιστικές χώρες, την περίοδο 1989 – 1991, και γι’ αυτό τιμήθηκε και τιμάται από το λαό του και τους καταπιεσμένους όλου του κόσμου. Ο Κάστρο παρέμεινε στην ηγεσία της Κούβας μέχρι το 2008 όταν αναγκάστηκε να εγκαταλείψει λόγω προβλημάτων υγείας. Στις 24 Νοεμβρίου 2016 φεύγει νικημένος από τον καρκίνο.
